Geloof jij net als Ron, dat een DroomBaan, voor jou niet is weggelegd?

Ron geloofde niet dat een droombaan voor hem haalbaar was. Dat heeft hem veel gekost.

Veel hoogopgeleide professionals die ik spreek geloven vaak niet dat een droombaan voor hen een realistisch perspectief is.

Dit geldt ook voor Ron (50). Ron heeft een hele drukke baan, hij werkt al 10 jaar als projectmanager in een middelgroot technisch bedrijf. Het bedrijf is de afgelopen jaren aan het veranderen, voornamelijk gericht op groei en geld verdienen. Er wordt minder belang gehecht aan de kennis en kunde van de professional, maar meer nadruk gelegd op management. Hoe plan en organiseer je je werk, meer delegeren, meer uitbesteden van werk aan inhoudelijke professionals. Ron vindt dat een slechte zaak. Er wordt meer waarde gehecht aan snelheid, meer werk in korte tijd.

Dit botst met de visie van Ron op de koers van het bedrijf. Het gaat in zijn ogen ten koste van de kwaliteit en is een gevaar voor de continuiteit. Dit proces, dat de afgelopen jaren is ingezet betekent in de praktijk steeds meer controle van bovenaf over wat hij doet en hoe hij het doet. Voor een hoogopgeleide loyale professional die gaat voor kwaliteit, hard werkt, zich sterk verantwoordelijk voelt, is dit lastig en frustrerend.
Beoordelingen en functioneringsgesprekken zijn meer eenrichtingsverkeer geworden en minder gericht op groei van de werknemer, maar meer inhoudelijk op wat je nog niet hebt gerealiseerd.

Een volgende stap?!

Ron heeft natuurlijk meermalen nagedacht over een andere stap. Hij heeft namelijk de afgelopen jaren veel opleidingen gevolgd en geïnvesteerd in zijn eigen persoonlijke ontwikkeling. Maar eigenlijk geloofde hij niet dat er voor hem een droombaan was weggelegd.

Daarom heeft hij er alles aan gedaan om zichzelf te managen en anders met zijn werk om te gaan. Dat is gedeeltelijk gelukt. Hij heeft regelmatig veel stress en fysieke spanningsklachten. Rust vinden is moeilijk vertelt hij. Thuis is hij ook niet meer de gezelligste. Financiële zekerheid weerhield hem en ook is het voor hem niet duidelijk waar zijn talenten en mogelijkheden liggen en wat voor baan daarbij past.

Nu heeft zijn werkgever recent aangegeven dat hij niet meer bij de koers van het bedrijf past. Na een intensief traject had dit een vaststellingsovereenkomst tot gevolg. Exit dus met alle gevolgen vandien.

Welke strategie volg jij als professional?

Als je voelt dat het werk of de organisatie niet meer bij je past zijn er verschillende strategieën om ermee om te gaan, wat is jouw strategie?

Hard werken, doorgaan, je best doen en geloven dat door hard werken je kwaliteiten wel worden gezien.
Hard werken, doorgaan, geloven dat hierdoor problemen in het werk zich vanzelf oplossen.
Erkennen dat werken zoals je nu doen niet meer klopt, dat je maar een beperkt deel van je talenten benut je, maar niet weten hoe je nu verder moet.
Eerlijk naar jezelf en de situatie kijken en bedenken er dat je zelf in beweging moet komen, en daarvoor ook de nodige stappen gaan zetten.

Welke van deze 4 strategieën herken je?

Hard werken, doorgaan, geloven dat door hard werken je kwaliteiten wel worden gezien. Je werk goed doen dat is normaal. Als de professional zich niet gezien voelt gaat hij/zij vaak nog harder te gaan werken en denkt daarmee dat zijn/ haar kwaliteiten beter zichtbaar worden. Helaas is dit vaak niet het geval. Dat gaat vreten en levert spanning op. De professional wil bijdragen aan de organisatie en daarin gezien worden. Hij of zij heeft behoefte om waardering te krijgen.
Hard werken, doorgaan, geloven dat je door hard werken dat het vanzelf oplost.
Wat ik ook vaak hoor is dat professionals hopen dat de organisatie verandert, of hun leidinggevende tot een nieuw inzicht komt. De problemen worden opgelost, het kan toch niet zo zijn dat dit niet gebeurt! Eigen behoeften worden uitgesteld omdat de professional verwacht dat zijn/haar leidinggevende, de directie ook wel inziet dat het zo niet langer kan. Helaas is de werkelijkheid vaak anders.
Erkennen dat werken zoals je nu doet niet meer klopt, dat je een beperkt deel van je talenten benut je maar niet weten hoe je nu verder moet.
Bij Hoogopgeleide professionals die ervaren dat ze niet meer op hun plek zitten, kan het lang duren voordat ze actie ondernemen. Enerzijds is inkomen, zekerheid, zorg voor naasten belangrijk. Anderzijds vinden ze dat ze zelf verantwoordelijk zijn, ze het zelf moeten oplossen en hun eigen boontjes doppen. Ze moeten van zichzelf weten welke volgende loopbaan stap ze moeten nemen. Daarin laten ze zich niet makkelijk ondersteunen.
Eerlijk naar jezelf en de situatie kijken, bedenken dat je zelf in beweging moet komen en daarvoor ook de nodige actie ondernemen. Een droombaan is ook voor jou weggelegd als je je openstelt en bereid bent om stappen te zetten. Door naar je zelf te kijken, naar wat je inspireert en voldoening geeft, wat je talenten zijn en wat je meerwaarde is. Zodat je erachter komt wat voor loopbaanperspectief je hebt, wat voor functie, rol, branche, organisatie bij je past. Je hebt zelf de touwtjes in handen als je tijdig in actie komt. Je droombaan is vaak veel dichterbij dan je denkt. Natuurlijk is het nergens perfect, maar je kan er wel héél dichtbij komen.

Sturing geven aan je loopbaan loont.

Ron heeft te lang gewacht en dat betekent in zijn geval dat de organisatie nu heeft bepaald dat hij niet meer past. Dat is pijnlijk. Dat kan je beter voor blijven en zelf de regie nemen om te onderzoeken hoe je verder wilt. Dat betekent dat je in je eigen tempo, op je eigen manier de volgende stappen kan zetten, gaan ervaren wat je je droombaan is. Je kan dit inbrengen in gesprekken met je leidinggevende, onderzoeken of er intern nog mogelijkheden zijn. Organisaties willen graag professionals behouden, die eigen verantwoordelijkheid nemen en sturing geven aan hun carrière en daardoor werk doen waarin ze tot hun recht komen. Dat betekent dat ze hun talenten benutten en productief zijn. Ze met plezier en voldoening. werken. Dat zijn betrokken en loyale medewerkers.

Hoe is het met Ron afgelopen?

Ron heeft uiteindelijk stappen gezet om zijn situatie te verbeteren. Hij is naar mij doorverwezen en ondertussen zijn we bezig om te onderzoeken wat zijn mogelijkheden zijn. Terugkijkend heeft Ron ingezien dat hij eerder een goede loopbaanprofessional moeten inschakelen om zijn kansen op de arbeidsmarkt e vergroten en zijn DroomBaan te vinden. Hij begint in te zien dat streven naar een DroomBaan heel belangrijk is en goede kans van slagen heeft. Vooraf had hij dit nooit verwacht.

Wil jij ook een stap zetten en je DroomBaan mogelijk maken? Meld je hieronder vrijblijvend aan en we kijken samen of het programma iets voor je is!

Ja, help mij mijn DroomBaan te vinden!